baner górny         

REGULAMIN

KOLARSKIEJ ODZNAKI TURYSTYCZNEJ PTTK

 

W dniu 28 kwietnia 2012 r. Zarząd Główny PTTK Uchwałą nr 326/XVII/2012 przyjął znowelizowany tekst regulaminu Kolarskiej Odznaki Turystycznej. Poniżej publikujemy tekst jednolity nowego regulaminu odznaki.

 
Załącznik nr 1 do Regulaminu KOT

 

Wzór Kolarskiej Odznaki Turystycznej

 

kot brkot srkot zl

kot dbkot dsrkot dzl

kot zw

 

I. Zasady ogólne
§ 1

Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze ustanawia Kolarską Odznakę Turystyczną, zwaną w skrócie KOT.

§ 2

KOT ustanowiono w celu zachęcenia społeczeństwa do poznawania ojczystego kraju, jego historii, współczesnego dorobku oraz do uprawiania turystyki kolarskiej, jako jednej z form aktywnego wypoczynku.

§ 3

KOT może zdobywać każdy, kto spełni warunki wymagane niniejszym regulaminem.

§ 4

Wskazane jest, aby zdobyte odznaki były wręczane w sposób uroczysty w czasie imprez turystycznych.

§ 5

  1. Wzór KOT zawiera załącznik nr 1 do regulaminu.
  2. Odznaka jest odpłatna.

II. Stopnie odznaki i warunki jej zdobywania

§ 6

  1. KOT posiada siedem stopni: mały brązowy, mały srebrny, mały złoty, duży brązowy, duży srebrny, duży złoty i za wytrwałość.
  2. KOT zdobywa się kolejno, rozpoczynając od stopnia małego brązowego.

§ 7

    1. O przyznanie KOT może ubiegać się turysta, który zgromadził odpowiednią dla zdobywanego stopnia ilość punktów na wycieczkach kolarskich oraz spełnił wymagania dodatkowe.
    2. Podstawowym dowodem odbycia wycieczek jest „Książeczka wycieczek kolarskich” prowadzona przez ubiegającego się o KOT i poświadczona zgodnie z przepisami rozdziału IV.
    3. Szczegółowe warunki do spełnienia, od których uzależnione jest przyznanie KOT, określone są w poniższej tabeli:

tabela

  1. Wykaz obiektów krajoznawczych zawiera załącznik nr 2.
  2. Wykaz parków narodowych zawiera załącznik nr 3.
  3. Wykaz obiektów krajoznawczych i parków narodowych ulega poszerzeniu z dniem ustanowienia przez właściwy organ kolejnych pomników historii, parków narodowych oraz wpisania nowych obiektów na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości UNESCO.

III. Zasady punktacji

§ 8

  1. Za udział w wycieczkach, obozach, rajdach itp. imprezach kolarskich przyznaje się określoną niżej liczbę punktów, które oprócz innych kryteriów (wymienionych w tabeli) stanowią podstawę do przyznania KOT.
  2. Punktacja podstawowa:
         a) za każdy dzień jazdy rowerem podczas wędrówek jednodniowych – 10 pkt.
         b) za każdy dzień wędrówek wielodniowych (minimum 1,5 dnia) – 15 pkt.
  3. Punktacja dodatkowa:
         a) za minimum trzydniowy udział w centralnej imprezie turystyki kolarskiej (ogólnopolski zlot przodowników turystyki kolarskiej oraz centralny zlot turystów kolarzy) – zryczałtowana premia – 30 pkt.
         b) za zwiedzanie miejscowości, muzeów, zabytków architektury i pomników przyrody – po złożeniu zespołowi weryfikacyjnemu ustnego, pisemnego bądź elektronicznego opisu zwiedzanych obiektów – premia w    wysokości 5 – 20% limitu punktów wymaganych na zdobywany stopień KOT.

§ 9

  1. Długość odcinka, który należy przejechać na rowerze w ciągu jednego dnia wynosi minimum 15 kilometrów.
  2. Trasy wycieczek indywidualnych nie mogą być powtarzane na dany stopień odznaki; zapis ten nie dotyczy wycieczek odbywanych w ramach imprez turystycznych (rajdy, zloty, obozy wędrowne) pod warunkiem potwierdzenia powtarzanej trasy pieczątką rajdową.
  3. Trasa wycieczki nie jest uznana za powtórzoną, jeżeli przynajmniej 15-kilometrowy jej odcinek przebiega inną drogą niż wcześniejsze przejazdy odnotowane w „Książeczce wycieczek kolarskich”.
  4. Przy zaliczaniu parków narodowych i obiektów krajoznawczych należy dokonać wpisu w „Książeczce wycieczek kolarskich”, wykorzystując całą rubrykę na potwierdzenie zwiedzanego obiektu, bez naliczania punktów. Do uznania ważności potwierdzenia wymagany jest odcisk pieczątki z nazwą miejscowości bądź stempel z nazwą obiektu. Udokumentowanie zwiedzania może być dokonane także przez zamieszczenie zdjęcia zainteresowanej osoby na tle zwiedzanego obiektu.
  5. Zwiedzanie parków narodowych w Polsce oraz obiektów krajoznawczych jest zaliczane na KOT także w czasie wycieczek innych niż rowerowe.
  6. Poczynając od stopnia małego srebrnego dopuszcza się zaliczanie punktów na wycieczkach zagranicznych, przy czym na stopnie mały srebrny i mały złoty ilość uznanych punktów nie może przekroczyć 30% wymaganej punktacji; na duże stopnie ilość punktów zdobywanych na wycieczkach zagranicznych nie jest limitowana.
  7. W przypadku uzyskania większej ilości punktów od wymaganej, nadwyżka jest uwzględniana przy przyznawaniu odznaki wyższego stopnia.
  8. Gromadzenie punktów na KOT za wytrwałość można rozpocząć w roku zdobycia KOT w stopniu dużym złotym.

§ 10

  1. Szybkość jazdy powinna być dostosowana do warunków, w jakich wycieczka się odbywa, sprzętu kolarskiego oraz kondycji turystów. Przede wszystkim należy mieć na uwadze bezpieczeństwo, cel krajoznawczy, zadowolenie z jazdy, dobre samopoczucie fizyczne i psychiczne.
  2. Zdobywanie odznaki odbywa się na własną odpowiedzialność. PTTK nie ponosi żadnej odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody, których może doznać uczestnik, jak również za szkody wyrządzone przez uczestnika osobom trzecim.

IV. Książeczka wycieczek kolarskich i tryb przyznawania KOT

§ 11

  1. Turysta ubiegający się o KOT powinien prowadzić rejestr wycieczek w „Książeczce wycieczek kolarskich” według wzoru ustalonego przez Komisję Turystyki Kolarskiej Zarządu Głównego PTTK – załącznik nr 4.
  2. Każdy odcinek dzienny wymaga potwierdzenia zgodnie z § 12, w sposób nie budzący wątpliwości co do kierunku i czasu jazdy.

§ 12

Potwierdzeń przejazdu mogą dokonywać:

  1. Przodownicy turystyki kolarskiej potwierdzający przejazdy (podpis oraz numer legitymacji przodownika bądź odcisk pieczątki przodownika turystyki kolarskiej z numerem legitymacji), w których osobiście uczestniczyli, jak również te, w których nie brali udziału, jeśli nie mają wątpliwości, że zapis jest zgodny z rzeczywistością. Przodownik może także potwierdzać własne przejazdy tras wycieczkowych.
  2. Instytucje państwowe, spółdzielcze, samorządowe, kościelne lub społeczne, urzędy pocztowe, placówki handlowe itp. Do uznania ważności potwierdzenia wymagany jest odcisk pieczątki instytucji z nazwą miejscowości.
  3. Na imprezach szkolnych dopuszcza się potwierdzenie uczestnictwa podpisem wychowawcy i pieczątką szkoły organizującej imprezę.
  4. Potwierdzeniem może być także zdjęcie turysty na tle tablicy z nazwą miejscowości lub kronika w formie elektronicznej.

§ 13

Uprawnienia do weryfikacji i przyznawania KOT posiadają:

  1. regionalne (wojewódzkie) rady turystyki kolarskiej, oddziałowe komisje turystyki kolarskiej oraz kluby mające uprawnienia oddziałowych komisji turystyki kolarskiej – w stopniach małym brązowym, małym srebrnym i małym złotym;
  2. regionalne (wojewódzkie) rady turystyki kolarskiej oraz upoważnione przez Komisję Turystyki Kolarskiej Zarządu Głównego PTTK oddziałowe komisje lub kluby turystyki kolarskiej w województwach, w których nie ma regionalnych rad – w stopniach dużym brązowym i dużym srebrnym.
  3. Komisja Turystyki Kolarskiej Zarządu Głównego PTTK poprzez centralny referat weryfikacyjny i jego filie – w stopniach dużym złotym i za wytrwałość.

§ 14

  1. Ubiegający się o KOT, po spełnieniu wymogów określonych niniejszym regulaminem, powinien przekazać „Książeczkę wycieczek kolarskich” do referatu weryfikacyjnego dowolnej komisji lub klubu turystyki kolarskiej PTTK.
  2. Przekazując „Książeczkę wycieczek kolarskich” do weryfikacji na stopnie duże zainteresowany zobowiązany jest dołączyć wykaz zwiedzonych obiektów krajoznawczych i parków narodowych ze wskazaniem w nim miejsca potwierdzenia każdego obiektu (numer „Książeczki wycieczek kolarskich” i strona z potwierdzeniem zwiedzenia obiektu).
  3. Weryfikacja powinna nastąpić najpóźniej w ciągu miesiąca od daty przekazania książeczki.

§ 15

Interpretacja regulaminu należy do Komisji Turystyki Kolarskiej Zarządu Głównego PTTK.

§ 16

  1. Przy weryfikacji drogą korespondencyjną należy dołączyć znaczki pocztowe o wartości opłaty pocztowej jak przy nadaniu.
  2. Tekst jednolity regulaminu zatwierdzony został na wniosek Komisji Turystyki Kolarskiej przez Zarząd Główny PTTK w dniu 28 kwietnia 2012 r. uchwałą nr 326/XVII/2012.
  3. Tracą moc wszystkie poprzednie wersje regulaminu KOT.

 

Załącznik nr 2 do Regulaminu KOT

Obiekty krajoznawcze obowiązujące zdobywających duże stopnie KOT
(stan na 31 V 2018 r.)

 

  1. Arkadia k. Łowicza – park romantyczny z budowlami
  2. Augustowski Kanał – zbudowany w latach 1824-1839 zabytek sztuki inżynierskiej
  3. Baranów Sandomierski – zamek
  4. Binarowa (gm. Biecz) – późnogotycki drewniany kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła
  5. Biskupin – rezerwat archeologiczny
  6. Blizne (gm. Jasienica Rosielna) – późnogotycki drewniany kościół parafialny
  7. Bochnia – kopalnia soli
  8. Brzeg – zamek Piastów śląskich
  9. Boguszyce k. Rawy Mazowieckiej – drewniany, późnogotycki kościół pw. św. Stanisława, wzniesiony w 1558 r.
  10. Bohoniki (gm. Sokółka) – meczet i mizar (cmentarz)
  11. Brunary Wyżne (gm. Uście Gorlickie) – drewniana cerkiew pw. św. Michała Archanioła
  12. Chełm – popijarski kościół parafialny
  13. Chełmno n. Wisłą – średniowieczny układ przestrzenny z murami obronnymi i 17 basztami
  14. Chotyniec (gm. Radymno) – drewniana cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy
  15. Ciechocinek – zespół tężni i warzelni soli
  16. Częstochowa – zespół klasztorny paulinów na Jasnej Górze
  17. Dębno Podhalańskie – kościół pw. św. Michała Archanioła
  18. Duszniki Zdrój – młyn papierniczy
  19. Elbląski Kanał
  20. Frombork – zespół zabudowań Wzgórza Kopernika
  21. Gdańsk – Kościół Mariacki
  22. Gdańsk – zabudowa Głównego Miasta
  23. Gdańsk – ratusz Głównego Miasta
  24. Gdańsk – zespół Wielkiej Zbrojowni
  25. Gdańsk – zespół Twierdzy Wisłoujście
  26. Gdańsk – pole bitwy na Westerplatte
  27. Gdańsk-Oliwa – zespół pocystersko-katedralny z katedrą Trójcy Świętej
  28. Gdynia – historyczny układ urbanistyczny śródmieścia
  29. Gliwice – radiostacja
  30. Gniezno – gotycki kościół archikatedralny Wniebowzięcia NMP z pozostałościami budowli romańskiej
  31. Gostyń-Głogówko – zespół klasztorny Kongregacji Oratorium św. Filipa Neri
  32. Gościkowo-Paradyż – pocysterski zespół klasztorny
  33. Góra Świętej Anny – komponowany krajobraz kulturowo-przyrodniczy
  34. Grudziądz – zespół zabytkowych spichlerzy
  35. Grunwald – pole bitwy
  36. Haczów n. Wisłokiem – drewniany kościół późnogotycki
  37. Henryków n. Oławą – pocysterski zespół klasztorny
  38. Janów Podlaski – Stadnina koni
  39. Jarosław n. Sanem – zabytkowy układ urbanistyczny
  40. Jawor n. Nysą Szaloną – barokowy, ewangelicki kościół Pokoju, drewniany, konstrukcji szkieletowej
  41. Kalwaria Zebrzydowska – zespół kulturowo-krajobrazowy klasztoru i parku pielgrzymkowego
  42. Kamień Pomorski – zespół katedralny
  43. Katowice – osiedle robotnicze Nikiszowiec
  44. Katowice – gmach województwa i Sejmu Śląskiego
  45. Katowice – archikatedra pw. Chrystusa Króla
  46. Kazimierz Dolny n. Wisłą – staromiejski zespół architektoniczny
  47. Kielce – pałac biskupów krakowskich (obecnie oddział Muzeum Narodowego)
  48. Kielce – katedra Wniebowzięcia NMP
  49. Klępsk (gm. Sulechów) – kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
  50. Kołbacz k. Gryfina – założenie dawnego klasztoru cystersów, późniejszej letniej rezydencji książąt pomorskich i domeny państwowej
  51. Koszuty – zespół dworsko-pałacowy
  52. Kotlina Jeleniogórska – pałace i parki krajobrazowe Kotliny Jeleniogórskiej
  53. Kozłówka – zespół pałacowo-parkowy
  54. Kórnik – zespół zamkowo-parkowy wraz z kościołem parafialnym – nekropolią właścicieli
  55. Kraków – zabudowa Wzgórza Wawelskiego
  56. Kraków – zabudowa Śródmieścia
  57. Kraków – Kościół Mariacki
  58. Kraków – Sukiennice
  59. Kraków – kościół św. Anny przy ul. św. Anny
  60. Kraków – pozostałości obwarowań miejskich
  61. Kraków – zespół klasztorny jezuitów z kościołem pw. św. Piotra i Pawła przy ul. Grodzkiej
  62. Kraków – Collegium Maius (obecnie Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego)
  63. Kraków – zespól klasztorny augustianów (kościół św. Katarzyny przy ul. Augustiańskiej)
  64. Kraków – zespół klasztorny na Bielanach (kobiety wpuszczane są tylko w 12 wyznaczonych dni roku: 7 II, 25 III, w Wielkanoc, Zielone Świątki, Boże Ciało, 19 VI i w niedzielę po św. Romualdzie, 15 VIII, 8 IX, 8 XII oraz w pierwszy dzień Bożego Narodzenia; furta z pieczątką otwarta w godz. 9-11 oraz 15-17)
  65. Kraków – Kopiec Kościuszki z otoczeniem
  66. Kraków Tyniec – zespół opactwa benedyktynów
  67. Krasiczyn k. Przemyśla – zamek Krasickich
  68. Kruszyniany (gm. Krynki) – meczet i mizar (cmentarz)
  69. Krzemionki Opatowskie k. Ostrowca Świętokrzyskiego – rezerwat archeologiczny
  70. Krzeszów w Sudetach – zespół opactwa cystersów
  71. Kwiatoń (gm. Uście Gorlickie) – drewniana cerkiew pw. św. Paraskiewy
  72. Kwidzyn – zespół katedralno-zamkowy
  73. Ląd nad Wartą – zespół dawnego opactwa cystersów
  74. Legnickie Pole – zespół klasztorny benedyktynów
  75. Leżajsk – klasztor bernardynów
  76. Lidzbark Warmiński – zespół zamkowy
  77. Lipnica Murowana k. Bochni – późnogotycki drewniany kościół cmentarny pw. św. Leonarda
  78. Lubiąż n. Odrą – zespół opactwa cystersów
  79. Lubiń (pow. Kościan) – zespół opactwa benedyktynów
  80. Lublin – kaplica pw. Św. Trójcy na zamku
  81. Łańcut – zespół zamkowo-parkowy
  82. Łęknica n. Nysą Łużycką – Park Mużakowski
  83. Łowicz – bazylika katedralna pw. Wniebowzięcia NMP (dawna Kolegiata Prymasowska)
  84. Łódź – wielokulturowy krajobraz miasta przemysłowego (w tym m.in. ul. Piotrkowska, pałac Poznańskiego, Stary Cmentarz)
  85. Łysa Góra – przedchrześcijańskie obwałowania kamienne
  86. Malbork – zamek krzyżacki
  87. Maurzyce k. Łowicza – zbudowany w 1927 r. na rzece Słudwi pierwszy w świecie spawany most drogowy
  88. Nieborów k. Łowicza – zespół pałacowy
  89. Nysa – zespół kościoła farnego pw. Św. Jakuba Starszego Apostoła i św. Agnieszki Dziewicy i Męczennicy
  90. Ostrów Lednicki – ruiny palatium (zamku książęcego z X w.)
  91. Oświęcim – Auschwitz-Birkenau niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady
  92. Owczary (gm. Sękowa) – drewniana cerkiew Opieki Bogurodzicy
  93. Ozimek – żelazny łańcuchowy most wiszący na rzece Mała Panew
  94. Paczków – średniowieczny układ urbanistyczny
  95. Pelplin – zespół pocystersko-katedralny
  96. Płock – Wzgórze Tumskie
  97. Powroźnik (gm. Muszyna) – drewniana cerkiew pw. św. Jakuba Młodszego Apostoła
  98. Poznań – (Ostrów Tumski) kościół katedralny pw. św. Piotra i Pawła z pozostałościami kamiennej bazyliki przedromańskiej
  99. Poznań – Ratusz Staromiejski (obecnie Muzeum Historii m. Poznania)
  100. Poznań – pojezuicki kościół farny św. Stanisława przy ul. Gołębiej
  101. Przemyśl – zespół urbanistyczny w obrębie dawnych murów miejskich
  102. Pszczyna – pałac (dawny zamek gotycki, obecnie Muzeum Wnętrz)
  103. Racławice – teren historycznej Bitwy Racławickiej
  104. Radruż (gm. Horyniec Zdrój) – drewniana cerkiew pw. św. Paraskiewy
  105. Radzyń Chełmiński – zamek krzyżacki
  106. Rogalin – zespół pałacowy z ogrodem i parkiem
  107. Rydzyna – założenie rezydencjonalno-urbanistyczne
  108. Sandomierz – zabudowa Starego Miasta
  109. Sandomierz – kościół pw. św. Jakuba z klasztorem dominikanów
  110. Sękowa k. Gorlic – późnogotycki drewniany kościół parafialny
  111. Smolnik (gm. Lutowiska) – drewniana cerkiew pw. św. Michała Archanioła
  112. Srebrna Góra – twierdza srebrnogórska
  113. Stargard – kościół pw. NMP Królowej Świata
  114. Stargard – średniowieczne mury obronne miasta
  115. Strzegom – kościół pw. św. św. Ap. Piotra i Pawła
  116. Strzelno k. Inowrocławia – zespół klasztorny norbertanek
  117. Sulejów Podklasztorze – zespół opactwa cystersów
  118. Szalowa (gm. Łużna) – drewniany kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła
  119. Świdnica – katedra pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika i św. Wacława Męczennika
  120. Świdnica – zespół kościoła ewangelicko-augsburskiego pw. Świętej Trójcy
  121. Święta Lipka – sanktuarium pielgrzymkowe
  122. Święty Krzyż – pobenedyktyński zespół klasztorny
  123. Tarnowskie Góry – Sztolnia Czarnego Pstrąga
  124. Tarnowskie Góry – podziemia zabytkowej kopalni rud srebronośnych
  125. Toruń – zabudowa Starego i Nowego Miasta
  126. Toruń – Ratusz Staromiejski
  127. Toruń – kamienica pod Gwiazdą (obecnie Muzeum Okręgowe)
  128. Toruń – bazylika pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty
  129. Toruń – kościół pw. św. Jakuba
  130. Toruń – kościół pw. NMP
  131. Trzebnica – zespół klasztorny cystersek
  132. Turzańsk (gm. Komańcza) – drewniana cerkiew pw. św. Michała Archanioła
  133. Ujazd k. Opatowa – zamek Krzyżtopór
  134. Warszawa – Stare Miasto
  135. Warszawa – zespół pałacowo-parkowy Łazienki
  136. Warszawa – zespół pałacowo-parkowy Wilanów
  137. Warszawa – zespół stacji filtrów Williama Lindleya
  138. Warszawa – zespół zabytkowych cmentarzy wyznaniowych na Powązkach
  139. Wąchock – zespół opactwa cystersów
  140. Wiśnicz Nowy – późnogotycki zespół zamkowy (obecnie muzeum)
  141. Wieliczka – kopalnia soli
  142. Wrocław – katedra pw. św. Jana Chrzciciela
  143. Wrocław – Ratusz Staromiejski
  144. Wrocław – Hala Stulecia (Hala Ludowa)
  145. Wrocław – zespół zabudowy Ostrowa Tumskiego i Wyspy Piaskowej
  146. Zamość – zespół zabudowy miasta w granicach dawnej twierdzy
  147. Zamość – XVI-wieczny zespół kolegiacki
  148. Żagań – poaugustiański zespół klasztorny
  149. Żagań – zespół pałacowy
  150. Żyrardów – XIX-wieczna Osada Fabryczna
    Wykaz uaktualnił wg stanu na dzień 31 maja 2018 r. (zgodnie z uchwałą KTKol. ZG PTTK) – Marian Kotarski
Załącznik nr 3 do Regulaminu KOT

Parki narodowe w Polsce

  1. Babiogórski PN
  2. Białowieski PN
  3. Biebrzański PN
  4. Bieszczadzki PN
  5. PN Bory Tucholskie
  6. Drawieński PN
  7. Gorczański PN
  8. PN Gór Stołowych
  9. Kampinoski PN
  10. Karkonoski PN
  11. Magurski PN
  12. Narwiański PN
  13. Ojcowski PN
  14. Pieniński PN
  15. Poleski PN
  16. Roztoczański PN
  17. Słowiński PN
  18. Świętokrzyski PN
  19. Tatrzański PN
  20. PN Ujście Warty
  21. Wielkopolski PN
  22. Wigierski PN
  23. Woliński PN
Załącznik nr 4 do Regulaminu KOT

Wzór „Książeczki wycieczek kolarskich”

  1. „Książeczka wycieczek kolarskich” w części adresowej
    1. zawiera napis: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze, Zarząd Główny, Komisja Turystyki Kolarskiej oraz nazwę: „Książeczka wycieczek kolarskich” nr …, nadto imię i nazwisko turysty, adres zamieszkania, datę urodzenia i podpis właściciela;
    2. może zawierać adnotacje o przynależności do PTTK, numerze legitymacji członkowskiej.
  2. Wskazane jest, by w Książeczce znajdował się Regulamin KOT wraz z załącznikami.
  3. W części przeznaczonej do rejestrowania odbywanych wycieczek i zwiedzanych obiektów krajoznawczych oraz parków narodowych znajdują się:
    1. rubryka na dokonanie zapisów obrazujących trasę wycieczki rowerowej, jej długości w km, dacie i punktacji;
    2. obok – miejsce na odciski pieczątek.
  4. Książeczkę zamykają „Adnotacje o przyznaniu KOT” zawierające miejsce na wpisanie nazwy referatu weryfikacyjnego, nr weryfikacyjnego i stopnia przyznanej odznaki, oznaczenie czasokresu wycieczek odbytych na dany stopień KOT, informacja o ilości zdobytych punktów i wysokości przyznanej premii oraz zapis o ewentualnej nadwyżce punktów na kolejny stopień KOT.

 

przycisk a

Dodatkowe informacje

 

Jesteś gościem