REGULAMIN

KOLARSKIEJ ODZNAKI TURYSTYCZNEJ PTTK

W dniu 28 kwietnia 2012 r. Zarząd Główny PTTK Uchwałą nr 326/XVII/2012 przyjął znowelizowany tekst regulaminu Kolarskiej Odznaki Turystycznej. Poniżej publikujemy tekst jednolity nowego regulaminu odznaki.

Wzór Kolarskiej Odznaki Turystycznej

I. Zasady ogólne
§ 1

Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze ustanawia Kolarską Odznakę Turystyczną, zwaną w skrócie KOT.

§ 2

KOT ustanowiono w celu zachęcenia społeczeństwa do poznawania ojczystego kraju, jego historii, współczesnego dorobku oraz do uprawiania turystyki kolarskiej, jako jednej z form aktywnego wypoczynku.

§ 3

KOT może zdobywać każdy, kto spełni warunki wymagane niniejszym regulaminem.

§ 4

Wskazane jest, aby zdobyte odznaki były wręczane w sposób uroczysty w czasie imprez turystycznych.

§ 5

1. Wzór KOT zawiera załącznik nr 1 do regulaminu.
2. Odznaka jest odpłatna.

II. Stopnie odznaki i warunki jej zdobywania

§ 6

1. KOT posiada siedem stopni: mały brązowy, mały srebrny, mały złoty, duży brązowy, duży srebrny, duży złoty i za wytrwałość.
2. KOT zdobywa się kolejno, rozpoczynając od stopnia małego brązowego.

§ 7

1. O przyznanie KOT może ubiegać się turysta, który zgromadził odpowiednią dla zdobywanego stopnia ilość punktów na wycieczkach kolarskich oraz spełnił wymagania dodatkowe.
2. Podstawowym dowodem odbycia wycieczek jest „Książeczka wycieczek kolarskich” prowadzona przez ubiegającego się o KOT i poświadczona zgodnie z przepisami rozdziału IV.
3. Szczegółowe warunki do spełnienia, od których uzależnione jest przyznanie KOT, określone są w poniższej tabeli:

1. Wykaz obiektów krajoznawczych zawiera załącznik nr 2.
2. Wykaz parków narodowych zawiera załącznik nr 3.
3. Wykaz obiektów krajoznawczych i parków narodowych ulega poszerzeniu z dniem ustanowienia przez właściwy organ kolejnych pomników historii, parków narodowych oraz wpisania nowych obiektów na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości UNESCO.

III. Zasady punktacji

§ 8

1. Za udział w wycieczkach, obozach, rajdach itp. imprezach kolarskich przyznaje się określoną niżej liczbę punktów, które oprócz innych kryteriów (wymienionych w tabeli) stanowią podstawę do przyznania KOT.
2. Punktacja podstawowa:
        a) za każdy dzień jazdy rowerem podczas wędrówek jednodniowych – 10 pkt.
        b) za każdy dzień wędrówek wielodniowych (minimum 1,5 dnia) – 15 pkt.
3. Punktacja dodatkowa:
        a) za minimum trzydniowy udział w centralnej imprezie turystyki kolarskiej (ogólnopolski zlot przodowników turystyki kolarskiej oraz centralny zlot turystów kolarzy) – zryczałtowana premia – 30 pkt.
        b) za zwiedzanie miejscowości, muzeów, zabytków architektury i pomników przyrody – po złożeniu zespołowi weryfikacyjnemu ustnego, pisemnego bądź elektronicznego opisu zwiedzanych obiektów – premia w    wysokości 5 – 20% limitu punktów wymaganych na zdobywany stopień KOT.

§ 9

1. Długość odcinka, który należy przejechać na rowerze w ciągu jednego dnia wynosi minimum 15 kilometrów.
2. Trasy wycieczek indywidualnych nie mogą być powtarzane na dany stopień odznaki; zapis ten nie dotyczy wycieczek odbywanych w ramach imprez turystycznych (rajdy, zloty, obozy wędrowne) pod warunkiem potwierdzenia powtarzanej trasy pieczątką rajdową.
3. Trasa wycieczki nie jest uznana za powtórzoną, jeżeli przynajmniej 15-kilometrowy jej odcinek przebiega inną drogą niż wcześniejsze przejazdy odnotowane w „Książeczce wycieczek kolarskich”.
4. Przy zaliczaniu parków narodowych i obiektów krajoznawczych należy dokonać wpisu w „Książeczce wycieczek kolarskich”, wykorzystując całą rubrykę na potwierdzenie zwiedzanego obiektu, bez naliczania punktów. Do uznania ważności potwierdzenia wymagany jest odcisk pieczątki z nazwą miejscowości bądź stempel z nazwą obiektu. Udokumentowanie zwiedzania może być dokonane także przez zamieszczenie zdjęcia zainteresowanej osoby na tle zwiedzanego obiektu.
5. Zwiedzanie parków narodowych w Polsce oraz obiektów krajoznawczych jest zaliczane na KOT także w czasie wycieczek innych niż rowerowe.
6. Poczynając od stopnia małego srebrnego dopuszcza się zaliczanie punktów na wycieczkach zagranicznych, przy czym na stopnie mały srebrny i mały złoty ilość uznanych punktów nie może przekroczyć 30% wymaganej punktacji; na duże stopnie ilość punktów zdobywanych na wycieczkach zagranicznych nie jest limitowana.
7. W przypadku uzyskania większej ilości punktów od wymaganej, nadwyżka jest uwzględniana przy przyznawaniu odznaki wyższego stopnia.
8. Gromadzenie punktów na KOT za wytrwałość można rozpocząć w roku zdobycia KOT w stopniu dużym złotym.

§ 10

1. Szybkość jazdy powinna być dostosowana do warunków, w jakich wycieczka się odbywa, sprzętu kolarskiego oraz kondycji turystów. Przede wszystkim należy mieć na uwadze bezpieczeństwo, cel krajoznawczy, zadowolenie z jazdy, dobre samopoczucie fizyczne i psychiczne.
2. Zdobywanie odznaki odbywa się na własną odpowiedzialność. PTTK nie ponosi żadnej odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody, których może doznać uczestnik, jak również za szkody wyrządzone przez uczestnika osobom trzecim.

IV. Książeczka wycieczek kolarskich i tryb przyznawania KOT

§ 11

1. Turysta ubiegający się o KOT powinien prowadzić rejestr wycieczek w „Książeczce wycieczek kolarskich” według wzoru ustalonego przez Komisję Turystyki Kolarskiej Zarządu Głównego PTTK – załącznik nr 4.
2. Każdy odcinek dzienny wymaga potwierdzenia zgodnie z § 12, w sposób nie budzący wątpliwości co do kierunku i czasu jazdy.

§ 12

Potwierdzeń przejazdu mogą dokonywać:

1. Przodownicy turystyki kolarskiej potwierdzający przejazdy (podpis oraz numer legitymacji przodownika bądź odcisk pieczątki przodownika turystyki kolarskiej z numerem legitymacji), w których osobiście uczestniczyli, jak również te, w których nie brali udziału, jeśli nie mają wątpliwości, że zapis jest zgodny z rzeczywistością. Przodownik może także potwierdzać własne przejazdy tras wycieczkowych.
2. Instytucje państwowe, spółdzielcze, samorządowe, kościelne lub społeczne, urzędy pocztowe, placówki handlowe itp. Do uznania ważności potwierdzenia wymagany jest odcisk pieczątki instytucji z nazwą miejscowości.
3. Na imprezach szkolnych dopuszcza się potwierdzenie uczestnictwa podpisem wychowawcy i pieczątką szkoły organizującej imprezę.
4. Potwierdzeniem może być także zdjęcie turysty na tle tablicy z nazwą miejscowości lub kronika w formie elektronicznej.

§ 13

Uprawnienia do weryfikacji i przyznawania KOT posiadają:

1. regionalne (wojewódzkie) rady turystyki kolarskiej, oddziałowe komisje turystyki kolarskiej oraz kluby mające uprawnienia oddziałowych komisji turystyki kolarskiej – w stopniach małym brązowym, małym srebrnym i małym złotym;
2. regionalne (wojewódzkie) rady turystyki kolarskiej oraz upoważnione przez Komisję Turystyki Kolarskiej Zarządu Głównego PTTK oddziałowe komisje lub kluby turystyki kolarskiej w województwach, w których nie ma regionalnych rad – w stopniach dużym brązowym i dużym srebrnym.
3. Komisja Turystyki Kolarskiej Zarządu Głównego PTTK poprzez centralny referat weryfikacyjny i jego filie – w stopniach dużym złotym i za wytrwałość.

§ 14

1. Ubiegający się o KOT, po spełnieniu wymogów określonych niniejszym regulaminem, powinien przekazać „Książeczkę wycieczek kolarskich” do referatu weryfikacyjnego dowolnej komisji lub klubu turystyki kolarskiej PTTK.
2. Przekazując „Książeczkę wycieczek kolarskich” do weryfikacji na stopnie duże zainteresowany zobowiązany jest dołączyć wykaz zwiedzonych obiektów krajoznawczych i parków narodowych ze wskazaniem w nim miejsca potwierdzenia każdego obiektu (numer „Książeczki wycieczek kolarskich” i strona z potwierdzeniem zwiedzenia obiektu).
3. Weryfikacja powinna nastąpić najpóźniej w ciągu miesiąca od daty przekazania książeczki.

§ 15

Interpretacja regulaminu należy do Komisji Turystyki Kolarskiej Zarządu Głównego PTTK.

§ 16

1. Przy weryfikacji drogą korespondencyjną należy dołączyć znaczki pocztowe o wartości opłaty pocztowej jak przy nadaniu.
2. Tekst jednolity regulaminu zatwierdzony został na wniosek Komisji Turystyki Kolarskiej przez Zarząd Główny PTTK w dniu 28 kwietnia 2012 r. uchwałą nr 326/XVII/2012.
3. Tracą moc wszystkie poprzednie wersje regulaminu KOT.

Obiekty krajoznawcze obowiązujące zdobywających duże stopnie KOT
(stan na 31 V 2018 r.)

1. Arkadia k. Łowicza – park romantyczny z budowlami
2. Augustowski Kanał – zbudowany w latach 1824-1839 zabytek sztuki inżynierskiej
3. Baranów Sandomierski – zamek
4. Binarowa (gm. Biecz) – późnogotycki drewniany kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła
5. Biskupin – rezerwat archeologiczny
6. Blizne (gm. Jasienica Rosielna) – późnogotycki drewniany kościół parafialny
7. Bochnia – kopalnia soli
8. Brzeg – zamek Piastów śląskich
9. Boguszyce k. Rawy Mazowieckiej – drewniany, późnogotycki kościół pw. św. Stanisława, wzniesiony w 1558 r.
10. Bohoniki (gm. Sokółka) – meczet i mizar (cmentarz)
11. Brunary Wyżne (gm. Uście Gorlickie) – drewniana cerkiew pw. św. Michała Archanioła
12. Chełm – popijarski kościół parafialny
13. Chełmno n. Wisłą – średniowieczny układ przestrzenny z murami obronnymi i 17 basztami
14. Chotyniec (gm. Radymno) – drewniana cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy
15. Ciechocinek – zespół tężni i warzelni soli
16. Częstochowa – zespół klasztorny paulinów na Jasnej Górze
17. Dębno Podhalańskie – kościół pw. św. Michała Archanioła
18. Duszniki Zdrój – młyn papierniczy
19. Elbląski Kanał
20. Frombork – zespół zabudowań Wzgórza Kopernika
21. Gdańsk – Kościół Mariacki
22. Gdańsk – zabudowa Głównego Miasta
23. Gdańsk – ratusz Głównego Miasta
24. Gdańsk – zespół Wielkiej Zbrojowni
25. Gdańsk – zespół Twierdzy Wisłoujście
26. Gdańsk – pole bitwy na Westerplatte
27. Gdańsk-Oliwa – zespół pocystersko-katedralny z katedrą Trójcy Świętej
28. Gdynia – historyczny układ urbanistyczny śródmieścia
29. Gliwice – radiostacja
30. Gniezno – gotycki kościół archikatedralny Wniebowzięcia NMP z pozostałościami budowli romańskiej
31. Gostyń-Głogówko – zespół klasztorny Kongregacji Oratorium św. Filipa Neri
32. Gościkowo-Paradyż – pocysterski zespół klasztorny
33. Góra Świętej Anny – komponowany krajobraz kulturowo-przyrodniczy
34. Grudziądz – zespół zabytkowych spichlerzy
35. Grunwald – pole bitwy
36. Haczów n. Wisłokiem – drewniany kościół późnogotycki
37. Henryków n. Oławą – pocysterski zespół klasztorny
38. Janów Podlaski – Stadnina koni
39. Jarosław n. Sanem – zabytkowy układ urbanistyczny
40. Jawor n. Nysą Szaloną – barokowy, ewangelicki kościół Pokoju, drewniany, konstrukcji szkieletowej
41. Kalwaria Zebrzydowska – zespół kulturowo-krajobrazowy klasztoru i parku pielgrzymkowego
42. Kamień Pomorski – zespół katedralny
43. Katowice – osiedle robotnicze Nikiszowiec
44. Katowice – gmach województwa i Sejmu Śląskiego
45. Katowice – archikatedra pw. Chrystusa Króla
46. Kazimierz Dolny n. Wisłą – staromiejski zespół architektoniczny
47. Kielce – pałac biskupów krakowskich (obecnie oddział Muzeum Narodowego)
48. Kielce – katedra Wniebowzięcia NMP
49. Klępsk (gm. Sulechów) – kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
50. Kołbacz k. Gryfina – założenie dawnego klasztoru cystersów, późniejszej letniej rezydencji książąt pomorskich i domeny państwowej
51. Koszuty – zespół dworsko-pałacowy
52. Kotlina Jeleniogórska – pałace i parki krajobrazowe Kotliny Jeleniogórskiej
53. Kozłówka – zespół pałacowo-parkowy
54. Kórnik – zespół zamkowo-parkowy wraz z kościołem parafialnym – nekropolią właścicieli
55. Kraków – zabudowa Wzgórza Wawelskiego
56. Kraków – zabudowa Śródmieścia
57. Kraków – Kościół Mariacki
58. Kraków – Sukiennice
59. Kraków – kościół św. Anny przy ul. św. Anny
60. Kraków – pozostałości obwarowań miejskich
61. Kraków – zespół klasztorny jezuitów z kościołem pw. św. Piotra i Pawła przy ul. Grodzkiej
62. Kraków – Collegium Maius (obecnie Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego)
63. Kraków – zespól klasztorny augustianów (kościół św. Katarzyny przy ul. Augustiańskiej)
64. Kraków – zespół klasztorny na Bielanach (kobiety wpuszczane są tylko w 12 wyznaczonych dni roku: 7 II, 25 III, w Wielkanoc, Zielone Świątki, Boże Ciało, 19 VI i w niedzielę po św. Romualdzie, 15 VIII, 8 IX, 8 XII oraz w pierwszy dzień Bożego Narodzenia; furta z pieczątką otwarta w godz. 9-11 oraz 15-17)
65. Kraków – Kopiec Kościuszki z otoczeniem
66. Kraków Tyniec – zespół opactwa benedyktynów
67. Krasiczyn k. Przemyśla – zamek Krasickich
68. Kruszyniany (gm. Krynki) – meczet i mizar (cmentarz)
69. Krzemionki Opatowskie k. Ostrowca Świętokrzyskiego – rezerwat archeologiczny
70. Krzeszów w Sudetach – zespół opactwa cystersów
71. Kwiatoń (gm. Uście Gorlickie) – drewniana cerkiew pw. św. Paraskiewy
72. Kwidzyn – zespół katedralno-zamkowy
73. Ląd nad Wartą – zespół dawnego opactwa cystersów
74. Legnickie Pole – zespół klasztorny benedyktynów
75. Leżajsk – klasztor bernardynów
76. Lidzbark Warmiński – zespół zamkowy
77. Lipnica Murowana k. Bochni – późnogotycki drewniany kościół cmentarny pw. św. Leonarda
78. Lubiąż n. Odrą – zespół opactwa cystersów
79. Lubiń (pow. Kościan) – zespół opactwa benedyktynów
80. Lublin – kaplica pw. Św. Trójcy na zamku
81. Łańcut – zespół zamkowo-parkowy
82. Łęknica n. Nysą Łużycką – Park Mużakowski
83. Łowicz – bazylika katedralna pw. Wniebowzięcia NMP (dawna Kolegiata Prymasowska)
84. Łódź – wielokulturowy krajobraz miasta przemysłowego (w tym m.in. ul. Piotrkowska, pałac Poznańskiego, Stary Cmentarz)
85. Łysa Góra – przedchrześcijańskie obwałowania kamienne
86. Malbork – zamek krzyżacki
87. Maurzyce k. Łowicza – zbudowany w 1927 r. na rzece Słudwi pierwszy w świecie spawany most drogowy
88. Nieborów k. Łowicza – zespół pałacowy
89. Nysa – zespół kościoła farnego pw. Św. Jakuba Starszego Apostoła i św. Agnieszki Dziewicy i Męczennicy
90. Ostrów Lednicki – ruiny palatium (zamku książęcego z X w.)
91. Oświęcim – Auschwitz-Birkenau niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady
92. Owczary (gm. Sękowa) – drewniana cerkiew Opieki Bogurodzicy
93. Ozimek – żelazny łańcuchowy most wiszący na rzece Mała Panew
94. Paczków – średniowieczny układ urbanistyczny
95. Pelplin – zespół pocystersko-katedralny
96. Płock – Wzgórze Tumskie
97. Powroźnik (gm. Muszyna) – drewniana cerkiew pw. św. Jakuba Młodszego Apostoła
98. Poznań – (Ostrów Tumski) kościół katedralny pw. św. Piotra i Pawła z pozostałościami kamiennej bazyliki przedromańskiej
99. Poznań – Ratusz Staromiejski (obecnie Muzeum Historii m. Poznania)
100. Poznań – pojezuicki kościół farny św. Stanisława przy ul. Gołębiej
101. Przemyśl – zespół urbanistyczny w obrębie dawnych murów miejskich
102. Pszczyna – pałac (dawny zamek gotycki, obecnie Muzeum Wnętrz)
103. Racławice – teren historycznej Bitwy Racławickiej
104. Radruż (gm. Horyniec Zdrój) – drewniana cerkiew pw. św. Paraskiewy
105. Radzyń Chełmiński – zamek krzyżacki
106. Rogalin – zespół pałacowy z ogrodem i parkiem
107. Rydzyna – założenie rezydencjonalno-urbanistyczne
108. Sandomierz – zabudowa Starego Miasta
109. Sandomierz – kościół pw. św. Jakuba z klasztorem dominikanów
110. Sękowa k. Gorlic – późnogotycki drewniany kościół parafialny
111. Smolnik (gm. Lutowiska) – drewniana cerkiew pw. św. Michała Archanioła
112. Srebrna Góra – twierdza srebrnogórska
113. Stargard – kościół pw. NMP Królowej Świata
114. Stargard – średniowieczne mury obronne miasta
115. Strzegom – kościół pw. św. św. Ap. Piotra i Pawła
116. Strzelno k. Inowrocławia – zespół klasztorny norbertanek
117. Sulejów Podklasztorze – zespół opactwa cystersów
118. Szalowa (gm. Łużna) – drewniany kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła
119. Świdnica – katedra pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika i św. Wacława Męczennika
120. Świdnica – zespół kościoła ewangelicko-augsburskiego pw. Świętej Trójcy
121. Święta Lipka – sanktuarium pielgrzymkowe
122. Święty Krzyż – pobenedyktyński zespół klasztorny
123. Tarnowskie Góry – Sztolnia Czarnego Pstrąga
124. Tarnowskie Góry – podziemia zabytkowej kopalni rud srebronośnych
125. Toruń – zabudowa Starego i Nowego Miasta
126. Toruń – Ratusz Staromiejski
127. Toruń – kamienica pod Gwiazdą (obecnie Muzeum Okręgowe)
128. Toruń – bazylika pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty
129. Toruń – kościół pw. św. Jakuba
130. Toruń – kościół pw. NMP
131. Trzebnica – zespół klasztorny cystersek
132. Turzańsk (gm. Komańcza) – drewniana cerkiew pw. św. Michała Archanioła
133. Ujazd k. Opatowa – zamek Krzyżtopór
134. Warszawa – Stare Miasto
135. Warszawa – zespół pałacowo-parkowy Łazienki
136. Warszawa – zespół pałacowo-parkowy Wilanów
137. Warszawa – zespół stacji filtrów Williama Lindleya
138. Warszawa – zespół zabytkowych cmentarzy wyznaniowych na Powązkach
139. Wąchock – zespół opactwa cystersów
140. Wiśnicz Nowy – późnogotycki zespół zamkowy (obecnie muzeum)
141. Wieliczka – kopalnia soli
142. Wrocław – katedra pw. św. Jana Chrzciciela
143. Wrocław – Ratusz Staromiejski
144. Wrocław – Hala Stulecia (Hala Ludowa)
145. Wrocław – zespół zabudowy Ostrowa Tumskiego i Wyspy Piaskowej
146. Zamość – zespół zabudowy miasta w granicach dawnej twierdzy
147. Zamość – XVI-wieczny zespół kolegiacki
148. Żagań – poaugustiański zespół klasztorny
149. Żagań – zespół pałacowy
150. Żyrardów – XIX-wieczna Osada Fabryczna
     Wykaz uaktualnił wg stanu na dzień 31 maja 2018 r. (zgodnie z uchwałą KTKol. ZG PTTK) – Marian Kotarski
     – Obiekty krajoznawcze obowiązujące zdobywających duże stopnie KOT (.doc)

Parki narodowe w Polsce

1. Babiogórski PN
2. Białowieski PN
3. Biebrzański PN
4. Bieszczadzki PN
5. PN Bory Tucholskie
6. Drawieński PN
7. Gorczański PN
8. PN Gór Stołowych
9. Kampinoski PN
10. Karkonoski PN
11. Magurski PN
12. Narwiański PN
13. Ojcowski PN
14. Pieniński PN
15. Poleski PN
16. Roztoczański PN
17. Słowiński PN
18. Świętokrzyski PN
19. Tatrzański PN
20. PN Ujście Warty
21. Wielkopolski PN
22. Wigierski PN
23. Woliński PN

Wzór „Książeczki wycieczek kolarskich”

1. „Książeczka wycieczek kolarskich” w części adresowej
   1. zawiera napis: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze, Zarząd Główny, Komisja Turystyki Kolarskiej oraz nazwę: „Książeczka wycieczek kolarskich” nr …, nadto imię i nazwisko turysty, adres zamieszkania, datę urodzenia i podpis właściciela;
   2. może zawierać adnotacje o przynależności do PTTK, numerze legitymacji członkowskiej.
2. Wskazane jest, by w Książeczce znajdował się Regulamin KOT wraz z załącznikami.
3. W części przeznaczonej do rejestrowania odbywanych wycieczek i zwiedzanych obiektów krajoznawczych oraz parków narodowych znajdują się:
   1. rubryka na dokonanie zapisów obrazujących trasę wycieczki rowerowej, jej długości w km, dacie i punktacji;
   2. obok – miejsce na odciski pieczątek.
4. Książeczkę zamykają „Adnotacje o przyznaniu KOT” zawierające miejsce na wpisanie nazwy referatu weryfikacyjnego, nr weryfikacyjnego i stopnia przyznanej odznaki, oznaczenie czasokresu wycieczek odbytych na dany stopień KOT, informacja o ilości zdobytych punktów i wysokości przyznanej premii oraz zapis o ewentualnej nadwyżce punktów na kolejny stopień KOT.